\"دل\" این کلمه ساده گاهی به اندازه یک دنیا برایت تنگ میشود

جای خالیت وقتی حس می شود که آدم های بعدی برخلاف تو ، چنگی به دل زدند...

باورم شد پاک بودن ذلت است ، عاشقی سوزاندن حیثیت است ، باورم شد عشق ها لحظه ای ست ، بی وفایی قسمتی از زندگیست.

افسانه ها را رها کن ، دوری و دوستی کدام بهتر است؟
فاصله هایند که دوستی را میبلعند
من اگر نباشم ، دیگری جایم را پر میکند!
به همین سادگی....

اينجا زمين است...
زمين گرد است ...
و تويي كه مرا دور زدي روزي به من خواهي رسيد...
حال و روزت ديدنيست

آن نازنين كجاست كه يادم نميكند / صد غم به سينه دارم و شادم نميكند / يك لحظه آنكه بي من هرگز نمي نشست / امشب به ياد كيست كه يادم نميكند

اندیشه ات رابا که میپرورانی؟
خوش به حالش...
مرا همين بس که دوستت دارم...

روزگاري مي آيد که برگردي ، آن وقت زمان را برايت معنا مي کنم...

دلتنگم ، دل نکن ، غمگینم دل نشکن ، دلدارت دلگیره ، نباشی میمیره
دلگیرم یادم باش نزدیکم باشی کاش ، غمگینم میدونم از قلبت بیرونم

باز دل دیوانه شکست ، باز صدای قلب من در آمد و پرم شکست
بگزار رها شوم از این شب هایی که هر دقیقه اش ترس و سیاهی. . .
نرو / نرو

اسکار حق توست...
 مرا خوب فیلم کرده بودی!!

ثبت احوالم در شناسنامه ام همه چیزم را ثبت کرده است جز احوالم!!

فراموش کردنت کار سختی نیست!
کافی است دراز بکشم...

چشم هایم را ببندم...
و برای همیشه....

بــمیــــــــرم!

گذشت زمانی که در دل غوغایی بود ، از حضورت در سینه بلوایی بود ، حال دیگر برای تو جایی درسینه نیست ، تو برو خیالت راحت که دیگر دلی در سینه نیست.

نباشی ,
دلم که هیچ ...
دنیا هم تنگ می شود ...

عجب روزگاريست! هیچکس به سکوت آدم نمیرسه همه منتظرن به فریاد آدم برسن!!

تلخ ترین حالت جدایي روزي است که شیرین ترین لحظاتت با آنکه دوستش داري سپري شود بي خبراز اینکه فردا و فرداھا دیگر او را نخواھی دید...

دردنيايی كه براي يك تكه سيب تمام بهشتيان زمين گير شده اند چه انتظار غريبي است عدالت !!

هوايت دستان سنگيني داشت وقتي به سرم زد فهميدم...

در اغوش خدا گريستم، تا نوازشم كند، پرسيد فرزندم حوايت كو؟ اشكهايم را پاك كردم و به او گفتم در آغوش ادم ديگريست

روزهاست از سقف لحظه هايم ياد تو ميچكد ، اگر بارانش بند آيد، از اين خانه ميروم

سیر شدم
بسکه سرد و گرم روزگار را چشیدم

همیشه حرارت لازم نیست....
گاهی ازسردی یک نگاه....
میتوان آتش گرفت....

با دلم نشستم اینجا سر شاه راهی که رفتی ، غربت لحظه ای را دیدم که دستهاشو گرفتی

هر قدم از تو دور بشم ، یه قطره اشک رو گونمه...
اونقدر از تو دور بشم ، که دنیا رو آب ببره

میگویند شکستنی رفع بلاست ، ای دل تحمل کن شاید حکمتی است

دگر حس شقایق را نداری هوای قلب عاشق را نداری و از چشمان خونسرد تو پیداست که شور عشق سابق را نداری

گاهی آدم احساس می کنه این جمله که «گریه مال مرد نیست» رو یه آدم نامرد گفته تا ما رو از درون ویران کنه …
 

به خوابـــم نيـــا خوابــــم را رنگـــي ميکنـــي و روزم را سياه

در بیابان عشقت سایبانی نمیبینم ، دارم میسوزم از درد عشقت ، ولی از تو جان رسانی نمیبینم.

کجایی ببینی لبه پرتگاه زندگی ایستاده ام ، صدای باران آزارم میدهد ، آری این منم ! منی که هنگام باران قدم برمیداشتم بدون چتر زیر باران
تو بامن چه کردی؟؟
( توضیح 4جوک : هادی جان خودمون هزار تا غم و غصه داریم ، اونوقت هی چپ و راست اشکمونو در میاری ! باز از این اس ها بفرستی منتشر نمیکنم دیگه . اومدیم اینجا دور هم شاد باشیم  D:  )

رد پای من در برف های زمستان باقی است،حتی بهار هم قندیل های دلم را آب نکرد

هيچ دلي بي بهانه نمي تپد نمي دانم بهانه ها دلگيرند يا دلها بهانه گير

هر جا دلت شکست ، خودت شکسته ها رو جمع کن تا هرکسی منت دست زخمشو به رخت نکشه !!

حالا که دستانت چتر نمی شوند حالا که نگاهت ستاره نمی بارد حالا که خانه ای برای ما شدن نداریم از کاغذ شعرهایم اتاقی می سازم تا آوار تنهایی بر سرت نریزد و آرامش خیالت،خیس اشکهایم نشود

به دنبال چه پایانی خلاف جاده ایستادی؟
چرا تاعادتت کردم به فکر رفتن افتادی؟
چرا باید به تنهایی دوباره بی تو برگردم؟
کجای جاده بد بودم؟ کجای قصه بد کردم؟

دوباره دلتنگی ، بی حواسم از خودم ، چه جوریه که حالم اینجوریه گلم ، برای توست که میزنه بگو که زنده ام . .

چه داروی تلخی است ; وفاداری به خائن ، صداقت با دروغگو و مهربانی با سنگدل...

بی حس شده ام از درد!
از بغض!
فقط گاهی ، خط اشکی...
میسوزاند صورتم را !!!

فال حافظ زدنت از پی دل تنگی کیست؟ ما که هر لحظه به یاد تو و دل تنگ توایم.

خدایا الودگی دلهای ادما ازحد هشدار گذشته دنیاروچند روز تعطیل نمی کنی؟؟؟؟؟؟؟؟؟

زياد فرقي نکرده... خودِخودشه
فقط اوني که داره باهاش قدم ميزنه
" من " نيستم ... !

ای که از اول جاده به سکوت شدی گرفتار
منو از خاطره کم کن خدانگهدار

جاي اسمي كه نوشتي تو دفترم براي يادگاري ، پر ز اشك شده كه بي معرفت چه جوري ، راضي ميشي بشكني با دست خالي..

گفتم غم تو دارم چیزی نگفت و بگذشت. حافظ خوشا به حالت یار تو نگذشت و: گفتا غمت سر آید

دوای درد مرا هیچ کس نمی فهمد / فقط بگو به طبیبان، دعا کنند مرا

اشك چشمان پر از قهر تو تحقيرم كرد. ياد آن روز كه تو شوق عبورم بودي!

نیمه ی گم شده ی من باید یه آدم خیلی ولگردی باشه كه تا الان پیداش نشده...یه همچین آدمی به درد زندگی نمیخوره...اصلأ بره بمیره

گذشته ای که حالمان راگرفته است،
آینده ای که حالی برای رسیدنش نداریم و‎ ‎حالی که حالمان رابهم میزند..
زندگی شیرینی است!

دلـتَنگت می شوم…
چـشمانم را روی هم می گذارم
بلکه یادت را فراموش کنم…
تـو بگو دلــکم
مگر می شــود یــک عـمری را فراموش کـرد؟

دلم احساس غم دارد ، دراین انبوه ویرانى ، کمى تاقسمتى ابرى و شاید باز بارانى… دمه دلم گرم

هزار بار دیگر هم از شانه‌ای به شانه‌ی دیگر بغلتی،
این شب لعنتی صبح نمی‌شود،
وقتی دلت گرفته باشد…

عشق بعضی وقت ها از درد دوری بهتر است / بی قرارم کرده و گفته صبوری بهتراست / توی قران خوانده ام یعقوب یادم داده است / دلبرت وقتی کنارت نیست کوری بهتراست

نــه از خــاکــم ، نــه از بـــادم
نـــه در بــــــنــدم ، نـــه آزادم
نـــه آن لـیـلا تـرین مــــجــــنــون
نــه شـــیــریــنــم ، نــه فــرهـادم
فـقـط مـثـل تـو غـمـگـیــنـم
فـقـط مـثـل تـو دلــتـنـگـم
اگــر آبـی تـر از آبـم
اگـر هـمـزاد مـهـتـابم
بـــدون تــو چـــه بـــی رنـــگــم
بــــدون تــــو چـه بـــی تــــابــم

منو یارم به هم وابسته بودیم / کبوترهای یک گلدسته بودیم
به هم بستیم پیمان تا قیامت / نگو که هر دو خالی بسته بودیم!

به جز حضور توهيچ چيزِ اين جهانِ بيكرانه راجدي نگرفته ام حتي عشق را.
حسين پناهي

در این روزهای زمستان یک استکان چای داغ مهمان منی.
کنار پنجره بخار گرفته دلت وقتی تنهایی،نوش جان کن.
چای رفاقت من، همیشه تازه دم است.

میدونی وحشتناک ترین چیز توی دنیا چیه؟
این که از یک کابوس وحشتناک از جا بپری
و ببینی زندگیت از اون کابوس وحشتناک تره !

تو به افتادن من درخيابان خنديدي و من همه حواسم به چشمان مردم شهر بود كه عاشق خنده ات نشوند..!

من تا همیشه میتوانم تو را از میان مردمان دنیا پیدا کنم به شرط انکه چشمانت را نبندی

قدش به عشق نمیرسید غرورم را زیر پا گذاشت تا برسد

امروز با همه دنيا قهرم ، اما تو صدايم كني برميگردم! سادگي كودكانه ام را ميبيني!

خداوندا... از بچگي به من آموختند همه را دوست بدارم، حال كه بزرگ شدم و كسي را دوست ميدارم ميگويند: فراموشش كن... "دكتر شريعتي"

بچه که بودیم دل درد را به یک زبان می گفتیم، همه می فهمیدند. حالا که بزرگ شدیم، درد دل را به صد زبان می گوییم، اما کسی نمی فهمد …

هيچ وقت نقاش خوبي نخواهم شد! امشب دلي كشيدم شبيه نيمه سيبي ك به خاطر لرزش دستانم در زير آواري از رنگها ناپديد ماند..

وقتی "سرفم" میگيره؛ همه با ليوان آب به سراغم ميان.... ((اما وقتی "دلم" میگيره....... ))

آنان كه بودنت را قدر نميدانند رفتنت را نامردى ميخوانند!

كاش هفت ساله بودم روي نيمكت چوبي مي نشستم مداد سوسماري در دست باصداي تو ديكته مي نوشتم تو ميگفتي بنويس دلتنگي من آن را اشتباه مي نگاشتم اخمي بر چهره مي نشاندي و من به جبران دلتنگي را هزار بار مي نوشتم!

اينجا زمين است.ساعت به وقت انسانيت خواب است عجب موجود سخت جانيست دل....
هزار بار تنگ ميشود.ميشكند.ميسوزد.ميميرد ولي باز هم ميتپد

گفت:اينقدر سيگار نكش ميميري. . .

گفتم:اگه نكشم ميميرم. . .

گفت:اگه بكشي با درد ميميري. . .

گفتم:اگه نكشم از درد ميميرم. . .

گفت:هواي دودي جلوي درد رو نميگيره. . .
گفتم:هواي صاف جلوي مرگو ميگيره؟. . .
يه كم نگاهم كرد و گفت:بكش. . .

وقتي ازم ميپرسي كه خوبي و من ميگم اي بد نيستم...
يعني بدم..!
خيلي هم بدم...
پس نگو خدارو شكر..!!!

قصه بگو تا بخوابم...
امشب قصه آمدنت را ميخواهم...
ميخواني؟!

ﻧﺘـــــــــﺮﺱ. . .
ﺍﮔـــــــﺮ ﻫﻤــــــــ ﺑﺨـــــﻮﺍﻫﻤــــــــ
ﺍﺯ ﺍﯾـــﻦ ﺩﯾــــــــﻮﺍﻧـﻪ ﺗـﺮ
ﻧﻤﯿــﺸﻮﻣـــــــــ!
ﮔﻔـــــﺘﻪ ﺑﻮﺩﻣــــــــ ﺑﯽ ﺗـــﻮ ﺳﺨــــﺖ
ﻣﯿﮕــــــﺬﺭﺩ ﺑـﯽ ﺍﻧـﺼـﺎﻓــــــــ!
ﺣـــــﺮﻓﻤــــــ ﺭﺍ ﭘﺲ ﻣﯿﮕــﯿﺮﻣـــــــــ
ﺑــﯽ ﺗــــــﻮ ﺍﻧﮕـــــــﺎﺭ ﺍﺻـﻼ
ﻧﻤـﯿﮕــــــﺬﺭﺩ.. . .
 

به هيچ صراطي مستقيم نيست ! دلي که بي تاب ِ نوازش ِ سر انگشتان ِ تـــو باشد...

دلتنگ میشوم...
چشمانم را روی هم می گذارم بلکه یادت را فراموش کنم...
تو بگو دلکم مگر میشود یک عمری را فراموش کرد؟

چقدر زمونه بى وفاست...!
نمى دونم خدا كجاست...!
يكى بياد بهم بگه كجاى كارم اشتباست...!
گاهى مى خوام داد بكشم اما صدام درنمياد.
بگم آخه خدا چرا دنيا به آخر نمياد...

تمام دلتنگی هایم ، تمام خوشی هایم ، تمام بی کسی هایم را میدهم تا شاید تو بازگردی

دلتنگ كه ميشوي ديگر انتظار معنا ندارد. يك نگاه كمي نامهربان, يك واژه ي كمي دور از انتظار, يك لحظه فاصله, ميشكند بغضت را...

هيچ انتظاري ازكسي ندارم، و اين نشان دهنده قدرت من نيست! مسئله ، خستگي از اعتمادهاي شكسته است

بی بهانه تو را مرور میکنم تا خاموشیم نشان فراموشیم نباشد

گلوی آدم را باید گاهی بتراشند تا برای دلتنگی های تازه جا باز شود ، دلتنگی هایی که جایشان نه در دل که در گلوی آدم است ، دلتنگی هایی که میتوانند آدم را خفه کنند .

بغض هایت را برای خودت نگه دار
گاهی سبک نشوی ، سنگین تری . . .

دلي بستم به آن عهدي كه بستي تو آخر هر دو را با هم شكستي

از حساب و کتاب بازار عشق هیچگاه سر در نیاوردم و هنوز نمی دانم چگونه می شود هربار که تو بی دلیل ترکم می کنی من بدهکارت می شوم . . .

دلتنگی همیشه از ندیدن نیست لحظه های دیدار با همه زیبایی گاه پراز دلتنگی ست ....

اگه يه روزي رفتي و بر نگشتي بهت قول نميدم كه منتظرت مي مونم
اما ازت يه خواهش دارم وقتي اومدي يه شاخه گل روي قبرم بذار

بارونی شو ببار واسم آخه دارم میشم کویر
دلم برات چه تنگ شده تورو میخواد فقط همین
نمیدونم شاید دلم دیگه شده بهونه گیر
هرچی که هست فقط خدا اونو یه وقت ازم نگیر

انقدر مرا سرد كرد .از خودش از عشق.....كه حالا جاي دلبستن يخ بستم.....آهاي رو احساسم پا نذارين ليز ميخورين.....

سالهاست كه برچوبه تيرباران زندگي آويزانم، و از شليك خبري نيست...

من آنقدر خواستمت كه نخواستنت را نديدم تو آنقدر نخواستي كه هيج جيز از من نديدي

درد كه ميگيرد قلبم... لبخند ميزنم!!
يادگارى توست.

دلی كه شكستي را گــــچ چاره نكرد...
گـــــل گرفتمش...

این‌روزها
دلم بیمار است..
هی دارد بالا می‌آورد
پس‌مانده‌های تو را ...!

آنکه میرود،نمیداند
اما آنکه بدرقه میکند میداند کاسه ی آب معجزه نمیکند...

خوشحالم که ساعتها را جلو کشیده اند
حالا یک ساعت کمتر از همیشه نیستی...

بی تفاوت باش ..
به جهنم ! مگر دریا مُرد از بی‌ بارانی ؟!

تو به احساست بیاموز نفس نکشد!
هوای دل ها آلـوده است...

بعضيا براي اينكه، ظاهرشونو حفظ كنن،..
باطنشونو نابود مي كنن..............

گرسنه ام گذاشتي تا حريصم كني اما ندانستي يك عاشق گرسنه بي تحمل كه شود به هر آغوشي چنگ ميزند . . .!

هروقت كم مي اورم ميگوييم اصلا مهم نيست ؛ اما تو كه ميداني نبودنت چقدر برايم مهم است !

كاش مي شد
انكشت را تا حلق فرو كرد ... و دلتنكي را بالا آورد!

از دست زمان تیر باید بخوری،دائم غم ناگزیر باید بخوری، ۱۰۰ مرتبه گفتم عاشقی کار تو نیست، بچه تو هنوز شیر باید بخوری!

پشت چراغ قرمرپسرك با چشماني معصوم ودستاني كوچك گفت:چسب زخم نميخواهيد؟ پنج تا صدتومن، آهي كشيدم و با خود گفتم تمام چسب زخمهايت را هم كه بخرم نه زخمهاي من خوب ميشودنه زخمهاي تو...

لباس هایم که تنگ می شد
می بخشیدم به این و آن
ولی دل تنگم را ، حالا
چه کسی می خواهد !؟

کمی زود بود ولی دعایت گرفت مادربزرگ ...! دلم زود پیر شد

همزادکویرم تب باران دارم…!
درسینه دلی شکسته پنهان دارم. در دفترخاطرات من بنویسید…!
من هرچه که دارم از رفیقان دارم

من می بافم و تو می بافی.... من برای تو کلاه تا سرت را گرم کنم... تو برای من دروغ تا دلم را گرم کنی....

به يكي دل سپردم بي وفا شد چو پابندش شدم از من جدا شد نمي دانم از اول بي وفا بود يا من نازش كشيدم بي وفاشد

از اشعارم هم تو را كنار گذاشته ام، ببين فراموشي انسان هاي بي لياقت كار چندان مشكلي نيست

خط زدن بر من پايان من نيست آغاز بي لياقتي توست

قد تو به عشق نميرسيد، غرورم را زير پايت گذاشتم كه برسد؛ اما باز هم نرسيد!

دلم درد ميكند انگار خام بودند خيالهايى كه به خوردم داده بودى . . .

اگر در معرفت يكتا نبودي اگرغارتگر دلها نبودي، دلم بيهوده دلتنگت نمي شد.

هر قطره اشك نشان دل شكستگي است، هر سكوت نشان تنهايي است، هر لبخند نشان مهرباني است، هر پيام نشاني از دلتنگي من براي توست

جان رفته ولي زخم جفايت نرود / تاثيردو چشم بي وفايت نرود / فرشي زدل شكسته انداخته ام / آهسته بيا شيشه به پايت نرود

ديشب...
خسته تر از هر روز بودم

كاش ميشد گوشه اي مي نوشتم
خدايا خيلي خسته ام
فردا صبح بيدارم نكـــــــن.!!

خياط خوبي ست روزگار، اما دل مرا، به عمد يا سهو، نميدانم. . .!!
شايد بي هوا، تنگ به سينه ام كوك زد. . .